Jak żyć chrześcijaństwem?

W książce rozmawiam z tradycją teologiczną, z tekstami innych pisarzy, wreszcie z samym sobą. O czym? O intensywności miłości. Stawiam pytania, których nie sposób uniknąć, gdyż dotyczą spraw doprawdy ważnych. Odpowiedzi, których udzielam, nie są jednak ani czysto konceptualne, ani zasadniczo pewne. O jakie kwestie chodzi? Głównie o to, jak warto i należy mierzyć energię miłości między różnymi osobami, a także – już w nieco innym porządku – między człowiekiem a samym Bogiem? Przywołując duszpasterskie i teologiczne świadectwo Jana Pawła II oraz męczenników i świętych Kościoła powszechnego, analizując doświadczenia liturgiczne i społeczne, zastanawiając się nad miejscem religii w epoce obojętności konfesyjnej, usiłuję wyczulać na różne niebezpieczeństwa i pułapki, jakie niesie teraźniejszość. Zachęcam do wędrowania ziemskimi śladami Jezusa, które łatwo rozpoznać na kartach Pisma Świętego, Tradycji i nauczania Kościoła. Co stoi na przeszkodzie, żebyśmy popatrzyli na świat przez pryzmat wiary, ukazującej bogactwo wewnętrznego życia Boga? Bóg, choć ukryty w swej istocie, pozostawia w stworzonej rzeczywistości „święte ślady”.