Herbart znany i nieznany. W dwusetną rocznicę wydania „Pedagogiki ogólnej”

W roku 2006 minęła dwusetna rocznica wydania Pedagogika ogólna wywiedziona w celu wychowania (1806), epokowego dzieła Johanna Friedricha Herbarta (1776‒1841) klasyka myśli pedagogicznej i filozoficznej, który dał początek pedagogice jako naukowej teorii wychowania i kształcenia. Pedagogika ogólna otworzyła nowy rozdział nie tylko w dziejach wychowania, ale i refleksji naukowej nad nim. Myśl Herbarta jest w Polsce „mało znaną i uznaną”. To stało się inspiracją dla zespołu Katedry Historii Wychowania w Instytucie Pedagogiki im. św. Jana Bosko Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie do zorganizowania ogólnopolskiej konferencji naukowej poświęconej zapomnianemu mistrzowi. Obchodząc dwusetną rocznicę wydania Pedagogiki ogólnej, stajemy przed zadaniem wydobycia z niepamięci zbiorowej w Polsce zapomnianego dzieła klasyka pedagogiki. Referaty ukazujące się w tej publikacji są zogniskowane wokół Pedagogiki ogólnej, w której Herbart usystematyzował swoje poglądy pedagogiczne. Całość została podzielona na trzy części, które odzwierciedlają jednocześnie przebieg konferencji.