Błogosławiona Maria Troncatti. Córka Maryi Wspomożycielki. „Stracić” życie dla miłości

W sposób zwięzły i wyrazisty zostaje nam przedstawiona żarliwa misjonarka, Córka Maryi Wspomożycielki, która z pastwisk Apriki, swej rodzinnej miejscowości, udała się do amazońskiej selwy. A rozpoczęła tę przygodę, kiedy miała już 46 lat! Pociągał ją bardzo ideał misyjny. Pomimo trudów, obaw i przeszkód, w 1922 r. wyjechała do Ekwadoru i już nigdy nie powróciła do ojczyzny. Pisała w liście: „Z każdym dniem jestem coraz bardziej szczęśliwa z mojego powołania zakonnego i misyjnego”. Ta radość towarzyszyła jej i podtrzymywała, pomagając przejść od lęku do nadziei i stać się darem miłości i promocji dla ubogich, chorych, kobiet i dzieci.

Siostra Maria była „lekarzem” dla ciała i dla duszy: pomagając i lecząc, znajdowała sposób głoszenia wszystkim Jezusa i świadczenia o macierzyńskiej obecności Maryi Wspomożycielki. „Jest uosobieniem prostoty, a zarazem ewangelicznej roztropności. Ileż w niej macierzyństwa, które zdobywa wszystkie serca! Umie znaleźć rozwiązanie każdego problemu, które potem okazuje się najtrafniejsze. Nie zapomina nigdy, że ma do czynienia z ludźmi słabymi i grzesznikami... Traktowała ich z godnością i uprzejmością... Zawsze i we wszystkim była przede wszystkim wspaniałą kobietą”. Swoim życiem, utkanym z prostych gestów i nieświadomego heroizmu, siostra Maria przekazywała wszystkim przekonanie, na którym opierało się całe jej dzieło misjonarskie: „Nie powinniśmy się lękać, ale zaufać Bogu i oddać Mu się całkowicie. On jeden jest zdolny troszczyć się o nas z niezrównaną czułością”.