Matka Katarzyna Daghero. Pierwsza następczyni św. Marii Dominiki Mazzarello

W pamiętny dzień 14 maja 1881 r. w młode Zgromadzenie Córek Maryi Wspomożycielki uderzył cios – śmierć współzałożycielki, Marii Dominiki Mazzarello. Miała 44 lata. 12 sierpnia 1881 r. zebrała się Kapituła Generalna Zgromadzenia. Przewodniczył jej sam Ksiądz Jan Bosko w charakterze Przełożonego Generalnego. Uroczyste wezwanie Ducha Świętego, przemówienie Świętego Założyciela i Ojca, głosowanie, ogłoszenie wyniku: Przełożoną Generalną wybrana została Katarzyna Daghero. Reguła wymaga wieku 35 lat. Ona nie ukończyła nawet 25. Ksiądz Bosko udzielił dyspensy. Kiedy obejmowała rządy, Zgromadzenie liczyło 28 domów i 200 sióstr. Kiedy odchodziła do wieczności w 1924 r., pozostawiła 484 domy i około 6 tysięcy sióstr. Dziedzictwo, które przyjęła od św. Marii Dominiki Mazzarello, pozostawiła niepomniejszone w duchu, pomnożone w liczbie i dziełach. W trudnych czasach wojen, przeciwności, aktywności organizacji wrogich Kościołowi, nic nie zdołało zmniejszyć jej zapału. Wszystko to bardziej umacniało ją do czynu. Widząc jej spokój, łagodność, umiarkowanie w słowach, takt i swobodę w podejmowaniu decyzji, można było twierdzić, że ma zwyczaj nie śpieszyć się z niczym. Rozsądne działanie, ze spokojnym namysłem powzięte decyzje nie pozostawiały wątpliwości lub niepewności, lecz prowadziły do całkowitego i doskonałego rezultatu. W pamięci Zgromadzenia pozostały wskazania, którymi się kierowała: Trzeba równie pogodnie przyjmować wiatr pomyślny i przeciwny, wszystko, czego chce Bóg, w tym oddaniu się Jego woli mieści się cała doskonałość zakonna. Zły duch nie spoczywa nigdy, pracuje, pracuje, aby wydrzeć dusze; i my nie powinniśmy odpoczywać nigdy, musimy zwalczać go wszelkimi możliwymi sposobami. Ręce przy pracy, a serce przy Bogu!